Haaruitval

Wat is het?
Haaruitval en kaalheid zijn veel volkomende problemen. Er zijn verschillende vormen en oorzaken van haarverlies. Onderaan deze pagina staan diverse vormen van haaruitval beschreven.

Hoe groeit het haar?
Haren worden aangemaakt in de haarzakjes (haarfollikels). Het aantal haarfollikels op de hoofdhuid ligt rond de 100.000. Dit is voor iedereen anders en genetisch bepaald. Zo hebben bijvoorbeeld blonde mensen meer haarzakjes op de hoofdhuid dan mensen met rossige of zwarte haren. 

In de haargroei zijn verschillende fasen te onderscheiden:

De groeifase (anagene fase)

De overgangsfase (catagene fase)

De rustfaser (telogene fase)

De behandeling met XL-Hair®

XL-Hair® stopt haaruitval en stimuleert de groei van gezonde haren op de plek waar u het wenst;

Binnen zes maanden een vollere bos haar;

Geen vervelende bijwerkingen;

Geschikt voor zowel mannen als vrouwen.

Één behandeling duur ongeveer 20 minuten. Voor een behandeling van de hoofdhuid bij mannen zijn gemiddeld 6 sessies nodig, bij vrouwen zijn dit gemiddeld 8 sessies. Uw behandelaar kan samen met u een behandelplan opstellen.

U zult merken dat gedurende de behandeling de haaruitval stopt en dat er duidelijk nieuwe haren gaan groeien. Binnen een halfjaar wordt het eindresultaat goed zichtbaar. XL-Hair® bewerktstelligt de groei van dikkere en gezondere haren uit de bestaande haarzakjes, waardoor er alles bij elkaar een vollere haarbos ontstaat.

Soorten haaruitval

Alopecia androgenetica

Alopecia areata

Telogeen defluvium

Haaruitval door geneesmiddelen

Haaruitval met verlittekening van de hoofduid

Haaruitval door interne aandoeningen

Haaruitval door roken

Trichotillomanie

Tractie-alopecie

Losse anagen hair syndrome 

VOOR en NA voorbeelden: 

Alopecia androgenetica

Alopecia androgenetica, of kaalheid volgens mannelijk patroon, is een zeer veel voorkomende vorm van permanente haaruitval. Het is bij mannen volstrekt normaal en bij vrouwen meestal een aanwijzing voor een onderliggend ziekteproces.
Bij mannen met aanleg voor alopecia androgenetica begint de haaruitval op enig moment na de puberteit. Kenmerkend is het (heel geleidelijk) haarverlies boven op de kruin en bij de slapen dat zich langzaam uitbreidt. De haren aan weerszijden van het hoofd en op het achterhoofd vallen niet uit. Dit komt door een erfelijke gevoeligheid van de haren voor dihydrotestosteron (DHT), een van de mannelijke hormonen. Vooral haren op de kruin blijken bij veel mannen extra gevoelig voor dit hormoon. Bij deze haren veroorzaakt DHT een verkorte anagene groeifase van het haar zodat de haarimplant dunner lijkt (er zijn tenslotte veel haarfollikels in de telogene ‘uitval’ fase) en uiteindelijk verschrompeling van de haarwortels. Op dat moment is nieuwe haargroei niet meer mogelijk.
Bij vrouwen komt haaruitval volgens het vrouwelijk patroon (HVP) in de menopauze veel voor. Deze aandoening lijkt op alopecia androgenetica omdat de haaruitval zich vooral concentreerd op de kruin. Ook bij vrouwen is de mate van haaruitval vaak erfelijk bepaald. Wanneer bij jonge vrouwen alopecia androgenetica-achtige klachten ontstaan zal de arts in veel gevallen aanleiding zien om nader endocrinologisch (hormonaal) onderzoek te laten verrichten.

Alopecia areata
Bij Alopecia areata is er sprake van pleksgewijze haaruitval. Meestal is deze haaruitval gelokaliseerd op het behaarde hoofd, maar in principe kan het elk behaard deel van de huid aantasten, zoals de baardstreek, de schaamstreek en de wenkbrauwen. Bij 5-10% van de patiënten valt al het hoofdhaar uit. Dit wordt een alopecia areata totalis genoemd. Bij 1-2% is er zelfs sprake van een uitval van alle lichaamsbeharing: dit heet alopecia areata universalis.
Alopecia areata is vrijwel zeker een auto-immuunaandoening. Hierbij herkent het lichaam de haren ten onrechte als niet bij het lichaam horend en stoot ze af. Onder de microscoop kan rond de haarzakjes in de huid inderdaad een ontstekingsreactie worden aangetoond.
Alopecia areata kent een grillig beloop dat bij elke patient weer anders is. Bij verreweg de meeste mensen met alopecia areata valt het haar plotseling pleksgewijs uit en komt de haargroei binnen 2 jaar vanzelf terug.

Laser Therapie

Telogeen defluvium

Wanneer ongebruikelijk veel haren tegelijk in de telogene fase (rustfase) terecht komen vallen veel haren uit. Dit is meestal diffuus over de hoofdhuid verspreid. De patient merkt dat er relatief veel haar uitvalt: haar op het kussen, in het afvoerputje van de douche etc. Soms is deze vorm van haaruitval zo hevig dat de schedelhuid goed zichtbaar wordt door de overgebleven haren heen.
Deze ‘synchronisatie’ van de haargroeifasen die leidt tot het telogeen defluvium is meestal terug te voeren op een stressvolle gebeurtenis die 2 tot 4 maanden voor het begin van de haaruitval plaatsvond. Dit kan bijvoorbeeld zwangerschap zijn, maar ook een koortsende ziekte of momenten van ernstige psychische stress. Meestal herstelt de haargroei zich weer binnen een jaar. Dit herstel is helaas niet altijd volledig. Tot dusver is er geen behandeling bekend die het herstel kan bespoedigen.

Haaruitval door geneesmiddelen

Het gebruik van geneesmiddelen kan ook leiden tot haaruitval. De haaruitval treedt diffuus over het behaarde hoofd op. Bekend is natuurlijk de extreme haaruitval die kan optreden na het gebruik van bepaalde vormen van chemotherapie. Maar ook andere geneesmiddelen kunnen haaruitval veroorzaken. Van veel medicijnen is wel eens gerapporteerd dat zij bij individuele patiënten mogelijk haaruitval hebben veroorzaakt. Enkele geneesmiddelengroepen die met enige regelmaat problemen met haaruitval veroorzaken staan hieronder genoemd:

Zeer vaak

cytostatica (chemotherapie)

Regelmatig

anticoagulantia (‘bloedverdunners’)
retinoïden (isotretinoïne, acitretine, gebruikt in de dermatologie)
lithium (psychiatrie)

Soms

antimalaria medicijnen
bèta-blokkers (cardiologie)
ACE-remmers (cardiologie)

Haaruitval met verlittekening van de hoofdhuid
Bij verlittekening van de huid verdwijnen de haarzakjes en kan op die plek van de huid geen haar meer groeien, ook niet na eventuele genezing van de oorspronkelijke aandoening. Haaruitval met verlittekening (cicatriciële alopecie) kan worden onderverdeeld in 5 groepen. Deze groepen worden hieronder vermeld met uit elke groep enkele voorbeelden van belangrijke oorzaken.

1. Erfelijke aandoeningen

2. Infecties

bacteriën (bv. syfilis)
schimmels
protozoën (bv. leishmania)

3. Kanker

basaalcelcarcinoom
plaveiselcelcarcinoom
lymfomen

4. Fysische oorzaken

bestraling
verbranding

5. Ontstekingen van de huid

lupus erythematosus
lichen planus
sarcoïdose
mucinosis follicularis
pseudopalade van Brocq
frontale fibroserende alopecie
amyloïdose
folliculitis decalvans
etc.

Haaruitval door interne aandoeningen
Verschillende interne ziekten kunnen leiden tot haaruitval. Een belangrijk voorbeeld is problematiek met de schildklier. Dit kan leiden tot een diffuse haaruitval en gedeeltelijke uitval van de haren van de wenkbrauwen (bij een te traag werkende schildklier). Ook bepaalde aandoeningen waarbij te weinig voedingselementen uit het spijsverteringskanaal worden opgenomen (de malabsorptie syndromen) zoals gluten-enteropathie kunnen leiden tot haaruitval.

Haaruitval door roken

In de medische literatuur wordt melding gemaakt van een groter risico op haaruitval en kaalheid bij rokers dan bij niet-rokers. Dit wordt verklaard uit een verminderde doorbloeding van de huid bij mensen die roken. Hierdoor kan minder zuurstof en voeding de haarwortels bereiken, waardoor de kwaliteit van het haar achteruit gaat en zelfs gedeeltelijk kan uitvallen.

Trichotillomanie

Deze vorm van haarverlies is het gevolg van herhaaldelijk trekken aan de haren door de patiënt zelf. Vaak gebeurt dit onbewust. Niet zelden betreft het het draaien van de haren rond de vingers. Een vrij scherp begrensde kale of spaarzaam behaarde plek is het gevolg. Soms wordt trichotillomanie gezien in het kader van een psychiatrische stoornis. Het stoppen van het manipuleren van de haren leidt meestal tot een volledig herstel van de haargroei.

Tractie-alopecie

Bij tractie-alopecie (‘haaruitval door trekken’) ontstaat bij bepaalde kapsels waarbij een continue tractie aan de haren plaatsvindt. Strak gevlochten vlechten (bv. bij rastakapsels), bepaalde strak opgebonden paardestaarten en frequent toepassen van een krullenset kunnen leiden tot tractie-alopecie. Wanneer de tractie herhaaldelijk en zeer langdurig bestaat kan het haarverlies permanent blijken.

Loose anagen hair syndrome

Deze vorm van dunner worden van het haar wordt vooral bij jonge kinderen (vooral meisjes) gezien.

Disclaimer

De resultaten van bovenstaande behandeling(en) zijn bij iedereen anders. Wij kunnen dan ook geen garantie geven dat de behandeling het gewenste resultaat oplevert.